Ode aan Opa Boot 

Ode aan Opa Boot 

O P A   B O O T


Dinsdagavond 23.00u.
Er gebeurt genoeg om over na te denken de laatste tijd en plots bekruipt me een gedachte: die bolle wordt deze zomer 70… ZEVENTIG!
Nu is menig vader gelukkig zo oud geworden, maar mijn bijzondere, (geheel-op-)eigenwijze, bolle papa straks 70… Dat voelt wel ècht oud!

Dus, zoals het een goede dochter betaamt pink ik even flink wat tranen weg om daarna na veel wikken en wegen om 23.45u tóch (nog stiekem snikkend) te bellen: ‘Ik wilde je gewoon even horen. Je wordt zo oud…’

Héél even hoor ik z’n schrik, om dan snel genoeg weer op een verwarmend bekend en stoer mopperend gebrom over te gaan:
~
‘Ja. Oud… Ja oud ja. Ik hoop het wel! Dan ga ik nu weer slapen. Okay? Nou, weltrusten dan.’
~

En vandaag: ‘Ik nam maar op, want anders stuur je je vent natuurlijk weer middenin de nacht naar Rotterdam.’
Hij kent het scenario te goed om me nog voor gek te verklaren. Het is nooit anders geweest. ❤

⚓️
Binnenkort is die facebookende, whatsappende, snorbrommende en nog steeds liefdevol mopperende, oude bootzigeuner gewoon Z E V E N T I G ! Die móet je dan toch even letterlijk op z’n achterdek in het zonnetje zetten?
⚓️

Angst heeft zijn eigen missie

Angst heeft zijn eigen missie

Lieve, liefdevolle papa’s en mama’s (met of zonder rugzak!),

Op internet, maar ook hier, vind je bergen aan advies, onderzoeken en meningen. Niet voor niets zeggen mensen weleens dat je bij twijfel beter niet kunt gaan googlen. Bronnen zijn er veel en uitgebreid maar vaak onvolledig, tegenstrijdig, wel/niet betrouwbaar en door dit alles vooral soms ontzettend verwarrend. Wees kritisch en zoek bronnen op die bij diverse officiële instanties vandaan komen, en neem bij twijfel altijd contact op met je huisarts of specialist. Maar onthoud ook:

Zelfs als je niets meer zeker weet en alleen maar vragen hebt over of je wel een goede ouder kunt zijn omdat je zo bang bent dat je het allemaal niet kunt, juist dan betekent het vragen stellen alléén al dat je ontzettend veel van je kindje houdt. In de les leer ik mijn leerlingen elk jaar weer om alle verantwoordelijkheden in het leven serieus te nemen, maar er niet bang voor te zijn. Angst zorgt voor paniek , en beiden maken dat je minder kunt genieten van wat er op je pad komt.Of je nu borstvoeding geeft of niet, je kindje wel of niet draagt en op die manier dicht bij je houdt en of je je vooral met praktische zaken bezighoudt of vol ‘in je gevoel’ zit: zolang jij actief zoekt, leert en soms worstelt naar de manieren om je kindje de allerbelangrijkste stukjes in het leven mee te geven, doe je het al-tijd goed! 

Je hebt naar mijn idee maar één (onderzoeks-)plicht als nieuwbakken papa en mama: blijf altijd nieuwsgierig naar handvatten in het bieden van Veiligheid en Liefde en DOE daar iets mee, dan komt de rest vanzelf.

Liefs!