O P A   B O O T

Dinsdagavond 23.00u.
Er gebeurt genoeg om over na te denken de laatste tijd en plots bekruipt me een gedachte: die bolle wordt deze zomer 70… ZEVENTIG!
Nu is menig vader gelukkig zo oud geworden, maar mijn bijzondere, (geheel-op-)eigenwijze, bolle papa straks 70… Dat voelt wel ècht oud!

Dus, zoals het een goede dochter betaamt pink ik even flink wat tranen weg om daarna na veel wikken en wegen om 23.45u tóch (nog stiekem snikkend) te bellen: ‘Ik wilde je gewoon even horen. Je wordt zo oud…’

Héél even hoor ik z’n schrik, om dan snel genoeg weer op een verwarmend bekend en stoer mopperend gebrom over te gaan:
~
‘Ja. Oud… Ja oud ja. Ik hoop het wel! Dan ga ik nu weer slapen. Okay? Nou, weltrusten dan.’
~

En vandaag: ‘Ik nam maar op, want anders stuur je je vent natuurlijk weer middenin de nacht naar Rotterdam.’
Hij kent het scenario te goed om me nog voor gek te verklaren. Het is nooit anders geweest. ❤

⚓️
Binnenkort is die facebookende, whatsappende, snorbrommende en nog steeds liefdevol mopperende, oude bootzigeuner gewoon Z E V E N T I G ! Die móet je dan toch even letterlijk op z’n achterdek in het zonnetje zetten?
⚓️